Kapliczki i figury przydrożne zmuszają do refleksji i pytań:
– Dlaczego sytuowane są na rozwidleniu dróg, wśród lasów i pól? Kiedy i kto je postawił i dlaczego właśnie tu?
– Kto się tu modlił i medytował? – Kto dostępował łaski wiary, oczyszczenia i odrodzenia?
– Odwieczny element naszego krajobrazu – część historii, – świadectwo wiary – symbole polskości – dziedzictwo kultury, często zabytki architektoniczne.
Matce Boskiej oraz Jezusowi
Patronom chroniącym od ognia, zarazy, powodzi, różnych chorób i innych nieszczęść lub jako dowód wdzięczności za otrzymane łaski.
Wśród tych patronów znajdziemy:
Św. Antoniego Padewskiego (1195-1231), Św. Franciszka (1182-1226) Św. Idziego (?-?) Św. Jakuba Apostoła (?-?) Św. Jana Niepomucena (1348-1393) Św. Mikołaja ( żył w latach 270-345 lub 352) Św. Walentego (zmarł ok.268 roku) Św. Wawrzyńca (ok.. 210-258)